Later als ik groot ben....
Door: Ineke
Blijf op de hoogte en volg Ronald
08 Augustus 2013 | India, Gurgaon
‘Later als ik groot ben ga ik vrijwilligerswerk doen voor de kindjes in India’. Ik kan het me zelf niet herinneren dit gezegd te hebben, maar volgens mijn moeder moet ik een jaar of acht zijn geweest toen ik dit zei.
Het duurde uiteindelijk tot 2008 voor ik blijkbaar groot genoeg was. Na 30 jaar gewerkt te hebben kreeg ik een sterke behoefte om vrijwilligerswerk te gaan doen. Iets in me zei dat ik echter eerst afscheid van mijn werkgever TNT Express moest nemen om ruimte te creëren voor dat wat ik zocht. Ik wist niet eens precies wat ik zocht. Ik had de overtuiging dat het mij wel zou vinden als ik er de ruimte voor creëerde. En dat deed het een maand nadat ik ontslag bij TNT had genomen: Women on Wings was precies wat ik zocht! Na een gesprek met oprichters Ellen en Maria was ik diezelfde middag al aan de slag. Ik had een vrijwilligersbaan voor 1 a 2 dagen per week waar ik mijn kennis, ervaring én hart in kwijt kon!
Women on Wings heeft als doelstelling 1 miljoen banen voor vrouwen op het Indiase platteland te creëren. Vanuit de overtuiging dat een vrouw met een inkomen het geld aan haar gezin besteedt. Haar kinderen zullen naar (een betere) school gaan waarmee zij kans maken op een betere toekomst. Hiermee wordt de armoede spiraal doorbroken.
Women on Wings creëert banen op het Indiase platteland door economische bedrijvigheid in India te stimuleren, te ontwikkelen of te verbeteren. Women on Wings levert advies en kennis aan sociale ondernemers in India. Dit doen we met Nederlandse experts die ruime ervaring hebben in het bedrijfsleven en die in de aanpak van Women on Wings geloven. Zij stellen tijd en kennis ter beschikking.
Ronald werd al gauw één van die experts. Toen hij in 2011 ‘in between jobs’ kwam en dus meer tijd had om voor Women on Wings naar India te reizen, groeide bij hem het gevoel dat er in dat land zoveel meer kansen voor hem lagen dan in Nederland. En dus solliciteerde hij eind 2011 naar een commerciële baan in Mumbai… Dat werd het uiteindelijk niet, maar de deur naar een leven in India werd hiermee wel op een kiertje gezet.
Ons huis in Houten werd juni 2012 verkocht. Hiermee opende zich die deur naar India wagenwijd, was onze stellige overtuiging. Vanaf dat moment was het niet een kwestie van ‘of’ maar van ‘wanneer’ we naar India zouden gaan.
En toen vroegen Ellen en Maria augustus 2012 aan Ronald of hij het Women on Wings kantoor in India wilde opzetten…. Ik kon mijn inmiddels fulltime baan bij Women on Wings bijna volledig vanuit India voortzetten. Het vaste team van Women on Wings werkt 2 dagen op een kantoor in Austerlitz en de overige dagen werkt iedereen vanuit huis. Huis kon voor mij dus overal zijn waar internet is; Houten, Zeist, Delhi… Dat we in India zouden werken aan het realiseren van de doelstelling van Women on Wings was echt een droom die uitkwam.
In oktober 2012 startte de papierwinkel voor het opzetten van de Indiase Women on Wings dat op 28 maart 2013 geregistreerd werd. Daarna kon de aanvraag voor onze werkvisa naar de Indiase ambassade in Den Haag. Die aanvragen werden wonderlijk snel ingewilligd! En toen stond er op 22 april een container op de oprit van ons tijdelijke huis in Zeist waarin ons leven in 89 dozen verdween. Op 1 mei vertrokken wij zelf naar India waar we op zoek gingen naar een appartement waarin we ons op 10 mei installeerden. Met 2 tafeltjes, 4 rotan stoelen en 2 matrassen…. En uiteraard airco’s want het is hier vanaf april heet (dagelijkse temperaturen van 46 graden)! Op 7 juni werd ons leven in alle 89 dozen (intact!) afgeleverd en werd het huis echt ons thuis.
Toen we in India aankwamen zijn we meteen op een rijdende trein gesprongen. We waren alleen maar bezig met dingen regelen, voor zowel Women on Wings als voor onszelf, die allemaal ontzettend veel tijd, geduld en frustratie kosten. Ronald veel op reis. Geen moment van rust. De extreem hoge temperaturen en luchtvochtigheid deden ons niks, we denderden gewoon door. Een terugslag kon niet uitblijven…
We zijn allebei onlangs ziek geweest. Een combi van een parasiet, de man met de hamer, en een virus (tijdens het moessonseizoen is de lucht er vol mee). Ziek worden was voor ons blijkbaar de enige manier om van de rijdende trein te komen. Het dwong ons goed naar onszelf en elkaar te kijken en deed ons realiseren dat we niet alles in 1x kunnen regelen/doen. India is een heftig land, in vele opzichten. We moeten meer tijd voor rust inbouwen.
De laatste paar alinea’s wekken misschien de indruk dat we een beroerde tijd achter de rug hebben, maar niets is minder waar. Het is geweldig hier te mogen wonen. We hebben al heel veel mooie ontmoetingen gehad met mensen die ons een enorm gevoel van welkom geven. Mooie en interessante kansen voor Women on Wings komen voorbij. De ene deur opent weer een andere deur.
En al die dingen die tijd, geduld en frustratie kosten, proberen we te bekijken zonder Nederlands (voor)oordeel of, maar meer vanuit verwondering. En dat willen we graag met jou delen. Vandaag, na 100 dagen in India wonen, onze eerste blog, maar dat gaan we vanaf nu wat regelmatiger doen.
Namasté,
Ronald & Ineke
Tower 24, Apt. 602
Orchid Petals, Sohna Road
Gurgaon 122001, Haryana
INDIA
Tel. +91 124 4069950
Ronald mobiel: +91 96 5424 4834
Ineke mobiel: +91 98 1834 6771
Het duurde uiteindelijk tot 2008 voor ik blijkbaar groot genoeg was. Na 30 jaar gewerkt te hebben kreeg ik een sterke behoefte om vrijwilligerswerk te gaan doen. Iets in me zei dat ik echter eerst afscheid van mijn werkgever TNT Express moest nemen om ruimte te creëren voor dat wat ik zocht. Ik wist niet eens precies wat ik zocht. Ik had de overtuiging dat het mij wel zou vinden als ik er de ruimte voor creëerde. En dat deed het een maand nadat ik ontslag bij TNT had genomen: Women on Wings was precies wat ik zocht! Na een gesprek met oprichters Ellen en Maria was ik diezelfde middag al aan de slag. Ik had een vrijwilligersbaan voor 1 a 2 dagen per week waar ik mijn kennis, ervaring én hart in kwijt kon!
Women on Wings heeft als doelstelling 1 miljoen banen voor vrouwen op het Indiase platteland te creëren. Vanuit de overtuiging dat een vrouw met een inkomen het geld aan haar gezin besteedt. Haar kinderen zullen naar (een betere) school gaan waarmee zij kans maken op een betere toekomst. Hiermee wordt de armoede spiraal doorbroken.
Women on Wings creëert banen op het Indiase platteland door economische bedrijvigheid in India te stimuleren, te ontwikkelen of te verbeteren. Women on Wings levert advies en kennis aan sociale ondernemers in India. Dit doen we met Nederlandse experts die ruime ervaring hebben in het bedrijfsleven en die in de aanpak van Women on Wings geloven. Zij stellen tijd en kennis ter beschikking.
Ronald werd al gauw één van die experts. Toen hij in 2011 ‘in between jobs’ kwam en dus meer tijd had om voor Women on Wings naar India te reizen, groeide bij hem het gevoel dat er in dat land zoveel meer kansen voor hem lagen dan in Nederland. En dus solliciteerde hij eind 2011 naar een commerciële baan in Mumbai… Dat werd het uiteindelijk niet, maar de deur naar een leven in India werd hiermee wel op een kiertje gezet.
Ons huis in Houten werd juni 2012 verkocht. Hiermee opende zich die deur naar India wagenwijd, was onze stellige overtuiging. Vanaf dat moment was het niet een kwestie van ‘of’ maar van ‘wanneer’ we naar India zouden gaan.
En toen vroegen Ellen en Maria augustus 2012 aan Ronald of hij het Women on Wings kantoor in India wilde opzetten…. Ik kon mijn inmiddels fulltime baan bij Women on Wings bijna volledig vanuit India voortzetten. Het vaste team van Women on Wings werkt 2 dagen op een kantoor in Austerlitz en de overige dagen werkt iedereen vanuit huis. Huis kon voor mij dus overal zijn waar internet is; Houten, Zeist, Delhi… Dat we in India zouden werken aan het realiseren van de doelstelling van Women on Wings was echt een droom die uitkwam.
In oktober 2012 startte de papierwinkel voor het opzetten van de Indiase Women on Wings dat op 28 maart 2013 geregistreerd werd. Daarna kon de aanvraag voor onze werkvisa naar de Indiase ambassade in Den Haag. Die aanvragen werden wonderlijk snel ingewilligd! En toen stond er op 22 april een container op de oprit van ons tijdelijke huis in Zeist waarin ons leven in 89 dozen verdween. Op 1 mei vertrokken wij zelf naar India waar we op zoek gingen naar een appartement waarin we ons op 10 mei installeerden. Met 2 tafeltjes, 4 rotan stoelen en 2 matrassen…. En uiteraard airco’s want het is hier vanaf april heet (dagelijkse temperaturen van 46 graden)! Op 7 juni werd ons leven in alle 89 dozen (intact!) afgeleverd en werd het huis echt ons thuis.
Toen we in India aankwamen zijn we meteen op een rijdende trein gesprongen. We waren alleen maar bezig met dingen regelen, voor zowel Women on Wings als voor onszelf, die allemaal ontzettend veel tijd, geduld en frustratie kosten. Ronald veel op reis. Geen moment van rust. De extreem hoge temperaturen en luchtvochtigheid deden ons niks, we denderden gewoon door. Een terugslag kon niet uitblijven…
We zijn allebei onlangs ziek geweest. Een combi van een parasiet, de man met de hamer, en een virus (tijdens het moessonseizoen is de lucht er vol mee). Ziek worden was voor ons blijkbaar de enige manier om van de rijdende trein te komen. Het dwong ons goed naar onszelf en elkaar te kijken en deed ons realiseren dat we niet alles in 1x kunnen regelen/doen. India is een heftig land, in vele opzichten. We moeten meer tijd voor rust inbouwen.
De laatste paar alinea’s wekken misschien de indruk dat we een beroerde tijd achter de rug hebben, maar niets is minder waar. Het is geweldig hier te mogen wonen. We hebben al heel veel mooie ontmoetingen gehad met mensen die ons een enorm gevoel van welkom geven. Mooie en interessante kansen voor Women on Wings komen voorbij. De ene deur opent weer een andere deur.
En al die dingen die tijd, geduld en frustratie kosten, proberen we te bekijken zonder Nederlands (voor)oordeel of, maar meer vanuit verwondering. En dat willen we graag met jou delen. Vandaag, na 100 dagen in India wonen, onze eerste blog, maar dat gaan we vanaf nu wat regelmatiger doen.
Namasté,
Ronald & Ineke
Tower 24, Apt. 602
Orchid Petals, Sohna Road
Gurgaon 122001, Haryana
INDIA
Tel. +91 124 4069950
Ronald mobiel: +91 96 5424 4834
Ineke mobiel: +91 98 1834 6771
-
08 Augustus 2013 - 20:16
Ria De Vries:
Goede avond,
Hoop dat het beter met jullie gaat en jullie snel genezen zijn.
Erg leuk om jullie verhaal te lezen.
Ik zal jullie met plezier blijven volgen!
Heel veel geluk gewenst daar in het verre India en Geniet!
Groeten
Ria de Vries -
08 Augustus 2013 - 20:17
Jose Van Aken:
Hi Ineke, mooi verhaal. Lfs. Jose -
08 Augustus 2013 - 20:26
Hennie Olive:
Lieve Ien,
Wat heb je de eerste 100 dagen in India mooi verwoord.
Het is goed te lezen, hoe jullie deze periode hebben ervaren.
Zo kunnen we dit delen.
We hebben overigens niet de indruk gekregen dat het de laatste tijd t.g.v. ziekte minder zou bevallen.
We begrijpen dat het te maken had met een reactie op een hectische periode, met de nodige aanpassingen aan andere cultuur, klimaat etc. . Het is echt niet een kleine stap; zeg maar rustig een mega stap.
Ik vind het knap hoe jullie je weg weten te vinden. We hebben het volste vertrouwen erin dat het allemaal goed gaat.
We leven met jullie mee!!
Dikke zoen,
Hennie -
08 Augustus 2013 - 20:44
Ed Olive:
Je bent nog lang niet uitgegroeid Ien.
Ik wens jullie plezier en succes de volgende honderd(en) dagen.
Zoen,
Ed Olive
-
08 Augustus 2013 - 22:05
Dennis En Lesley:
Leuk om te lezen hoe het met jullie gaat!
Wij denken dat jullie de juiste mensen op de juiste plaats daar zijn.
Veel geluk en alle suc6!
Met plezier zullen wij jullie blog volgen.
Lfs uit Houten.
Dennis en Lesley -
09 Augustus 2013 - 00:08
Karen:
Wat een mooi verhaal, zelfs als je het al kent. En wat heerlijk jullie van de week even op de skype te zien en spreken. En tot snel in India als Ronald en ik 'aan de bak' gaan bij Jharcraft. Ongelofelijke zin in. We bellen snel weer. Dikke zoenen, Karen -
09 Augustus 2013 - 09:38
Corine:
Prachtig! Liefs en tot gauw B&C -
09 Augustus 2013 - 13:27
Liesbeth Jane:
Wat leuk om jullie belevenissen te lezen. Ik begrijp dat het land brengt wat jullie ervan verwachten. Ook leuk de foto's dan krijg je een beeld van hoe jullie (als je thuis bent) daar wonen.
Ik blijf de blog zeker volgen.
Veel liefs Liesbeth Jane -
09 Augustus 2013 - 16:36
Marischka & Patrick :
Dankjewel voor de blog, leuk om te lezen hoe het met jullie gaat.
Sterkte met alles, ik hoop dat er geen nieuwe parasieten en virussen langskomen…
veel liefs Marischka en Patrick
-
11 Augustus 2013 - 12:44
Mam:
Lieve Ronald en Ineke
Gisteren zag ik het het stukje van Ineke later als ik groot ben ,maar kon niet vinden waar het verder ging .vanmorgen is het mij gelukt om het hele verhaal telezen ,knap gedaan hoe je alles van af het begin hebt opgebouwd en waar jullie nu zijn en er voor gaan .wat heb je alles goed verwoord je ziet het voor je .eerst het verhaaltje uit je jeugd en dan bouw je het verder op tot waar je nu samen met Ronald je droom verwezenlijkt .Het is echt soms wel afzien geweest maar ik weet dat jullie samen sterk zijn en er voor elkaar zijn .Ineke het komt heel goed over waarom jullie daar zijn en dit samen hebben gekozen ,ik wens jullie er heel veel sterkte bij want dat heb je echt wel nodig .hoe was de Hollandse avond? Waren de bitter ballen lekker ? Hier is alles naar wens Judith Geert en de kinderen zijn gisteren op vakantie naar Frankrijk gegaan ik hoop dat het weer zo nog mag blijven.Maandag ga ik met Helga naar Jan en Riet in haar eigen auto dus dat is weer en mooi uitje .ik kan in de auto komen en dan nemen ze een kleine rolstoel mee alleen mijn benen moet Helga er in doen ,ik ben al een paar keer opstap geweest maar dat zal ik verteld hebben .verder wens ik jullie een goed weekend al merk je er daar niet veel van .
veel liefs en een dikke kus Mam
-
12 Augustus 2013 - 10:33
Roman:
Mooi stuk heb je geschreven! Keep up the good work i'd say ;)
-
12 Augustus 2013 - 11:03
Nicky Hoenderboom:
Wat een mooi en persoonlijk verhaal Ineke, ik heb het gevoel je weer even gesproken te hebben, leuk! Heel veel mooie verhalen toegewenst voor jullie allebei.
Liefs Nicky -
12 Augustus 2013 - 15:29
Natascha En Ron:
Lieve Ineke en Ronald,
Wat mogen al die mensen in India blij zijn met zulke hartverwarmende mensen zoals jullie! We hebben volop bewondering en respect voor wat jullie allemaal aan het opbouwen zijn daar. We hebben het regelmatig over jullie. Nog heel veel succes met alles en dit gaat jullie ongetwijfeld allemaal lukken, zelfs als de sneltrein even een stoptrein wordt!
Lieve groetjes van Ron en Natascha
-
21 Augustus 2013 - 22:33
Netto En Leo:
Beste Ineke en Ronald,
Beetje late reactie,maar net terug van vakantie.
Heel leuk jullie blog te lezen met al de belevenissen!
Uit jullie verhaal op te maken hebben jullie je weg daar al aardig gevonden.
Hartstikke mooi.
Trouwens, de verrassingen in de tuin zijn allemaal uitgekomen!
Veel succes en plezier, groetjes
Netty en Leo
-
03 Februari 2014 - 19:33
Toety Van Den Bos-Laitenu :
Hallo Ineke en Ronald,
Wat een mooi verhaal. Een mooi doel en een prachtige uitdaging. Heel toevallig klikte ik bij Suzanne jullie verhaal aan over Chandra. Ik ben dus bij het laatste verhaal begonnen, wat me erg boeide, zo leer ik ook over India. En "later als ik groot ben" ook een prachtig verhaal en mooi geschreven. Ik ga de rest ven de verslagen ook lezen en zal jullie zeker volgen.
Mochten jullie het leuk vinden om onze vakantie blogs te lezen tussen jullie drukke werkzaamheden door dan kan je ze vinden op toetyroel.waarbenjij.nu
Elk jaar willen we een mooie reis maken van 4 a 5 weken, en zijn de blog begonnen voor de kinderen zodat ze een beetje met ons mee kunnen reizen. Onze volgende reis gaat naar Indonesië 5 weken rond trekken.
Groetjes Toety.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
